Ja hoor, het ging toch echt gebeuren. De eerste marathon in een rijtje van twaalf marathons die ik dit jaar wil gaan uitlopen. Lang genoeg er voor getraind, dus erg benieuwd hoe het allemaal zal gaan lopen. Met Fred als chauffeur en als medeloper voor een paar rondes en Sander als coach/verzorger/fotograaf gingen we al vroeg op weg richting het Duitse bedevaartsoord Kevelaer. Hoewel, het heet wel de Kevelear Marathon maar het parcours lag eigenlijk een stuk buiten Kevelaer.
De reis verliep voorspoedig en voor we het wisten hadden we ons startnummer al opgehaald. O, wat maakte die oostenwind dat het koud aanvoelde, dus zo lang mogelijk de warmte opgezocht om een minuut voor de start naar buiten te gaan. No stress at all. Doel vandaag was om op gevoel te lopen en geen rare fratsen uit te halen.
Start Kevelaer marathon 2018
Over het parcours valt weinig te vertellen. Zeven rondjes door een open landschap en een stukje bos. Ja, we liepen wel op een stuk weg dat een vroegere bolwerk schijnt te zijn geweest vlakbij de grens met Nederland. De weg volgde precies evenwijdig de lijn van de rivier de Maas even verderop. Waar vaak een rivier een scheiding kan zijn tussen twee landen, werd bij het Congres van Wenen in 1815 bij de oprichting van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden besloten om Nederland ook een stuk land aan de andere kant van de Maas toe te wijzen en wel het stuk land in de breedte van hoever een kanonskogel in die tijd reikte. Tot zover de geschiedenisles.
Op de Am Bollenberg halverwege het rondje. 700 meter van de Duits-Nederlandse grens.
Saai parcours? Ja, maar je had zo wel een goede houvast hoe ver het nog was. En je dubbelde af en toe een paar langzamere lopers, of je werd zelf gedubbeld door de snelle lopers. Heel goed geregeld waren de twee verzorgingsposten op het parcours van zes kilometer. Dit betekende na ruwweg iedere drie kilometer dat ik even een stukje ging wandelen om wat te drinken en eten. Ik had per slot van rekening niet echt haast. Na een rustig begin vonden de benen het wel fijn om het tempo wat op te schroeven. Dat ging eigenlijk vanzelf en er zat nog veel meer in het vat, maar ik wilde zeker niet gaan forceren. Er staat nog meer op de planning. Mede door het constant even wandelen bij de verzorgingsposten bleven de gemiddelde kilometertijden nog wel binnen de perken.
Paar honderd meter voor de finish
Het tweede gedeelte van de marathon ging een stuk sneller dan de eerste, een negative split dus. De man met de hamer was vandaag ook niet aanwezig. Die hoop ik trouwens het hele jaar niet te zien. Die wind maakte het op sommige delen van het parcours wel koud. Ondanks mijn handschoenen had ik op het laatst toch bevroren vingers. Verder valt er niet veel te zeggen. Ik liep lekker mijn rondjes, bij iedere kilometer werd het kilometerbordje denkbeeldig door mij weggeschoten. Zomaar opeens mocht ik al afbuigen naar de finish: eindtijd 3:31:28. Zo voelt het dus als je een marathon op een goede manier uitloopt. En passant nog mijn PR met bijna 10 minuten verbeterd ook! Al met al dus een goed begin van dit marathonavontuur. Marathon nummer twee staat op 25 februari in de planning: de Two Rivers Marathon in Zaltbommel. Dus nu even wat weken hersteltijd. Ik hoop dat die weer net zo goed zal gaan als in Kevelaer.
Fred en Sander bedankt voor jullie gezelschap. Het was weer een waar genoegen.
Klaar!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!
Het was een mooi avontuur, heel veel plezier en succes met de 11 andere marathons.