Van de week had ik het nog met een andere “hardloopgek” over, dat lopen niet altijd leuk is. Vandaag had ik zo een dag. Eigenlijk helemaal geen zin om een training te doen. Toch maar gegaan, want ik weet dat het tijdens het lopen de zin er opeens wel is.
Minstens twee keer per jaar doe ik een Coopertest. 12 minuten lekker knallen. De kunst is om zo hard mogelijk te gaan maar wel op zo een manier dat je in een geleidelijk tempo loopt. Het is ook mogelijk om je maximale zuurstofopname te bepalen (VO2max).
Ja hoor, het ging toch echt gebeuren. De eerste marathon in een rijtje van twaalf marathons die ik dit jaar wil gaan uitlopen. Lang genoeg er voor getraind, dus erg benieuwd hoe het allemaal zal gaan lopen. Met Fred als bestuurder en als medeloper voor een paar rondes en Sander als coach/verzorger/fotograaf gingen we al vroeg op weg richting het Duitse bedevaartsoord Kevelaer. Hoewel, het heet wel de Kevelear Marathon maar het parcours lag eigenlijk een stuk buiten Kevelaer.
Mijn tweede marathon en wat voor eentje was dat! Lees hoe ik het toen allemaal heb beleefd:
De (G)ood (M)orning (A)msterdam (C)ity (F)un (R)un (Niet te verwarren met de Good Morning City Run op de dag voor de Amsterdam marathon) is een loopje dat op 29 januari 2012 het licht zag. Doel was om met de Purmerrunners uit Purmerend gezamenlijk te gaan hardlopen door de straten van Amsterdam. Deze eerste editie begon in Amsterdam-West en leidde ons door de straten(inclusief de grachten) en de Dam) van Amsterdam-West en Amsterdam-Centrum. Na afloop was er de traditionele appelgebak met slagroom en warme chocomel.
42 (en een beetje)
Het antwoord op de ultieme vraag over het Leven, het Universum, en Alles is… 42 (!!). Althans, volgens de schrijver Douglas Adams die met dit antwoord op de proppen kwam in het boek The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy.
