Na de hongerklop in de laatste kilometers bij de vorige marathon, wilde ik bij Lentemarathon in Amstelveen voorkomen dat het nog een keer zou gebeuren. Een banaantje vlak voor de start, zorgde ervoor dat het buikje voorlopig goed gevuld was.
In de aanloop naar de Two Rivers Marathon kneep ik hem wel een beetje. De griep sloeg flink om zich heen en ik was nog niet aan de beurt geweest. Dit in tegenstelling tot vorig jaar, waar ik tot twee maal toe een flinke buikgriep kreeg tot flauwvallen aan toe. Ook een paar fysieke problemen speelden de afgelopen maand wat parten, maar niet dusdanig dat ik niet kon lopen.
Ja hoor, het ging toch echt gebeuren. De eerste marathon in een rijtje van twaalf marathons die ik dit jaar wil gaan uitlopen. Lang genoeg er voor getraind, dus erg benieuwd hoe het allemaal zal gaan lopen. Met Fred als bestuurder en als medeloper voor een paar rondes en Sander als coach/verzorger/fotograaf gingen we al vroeg op weg richting het Duitse bedevaartsoord Kevelaer. Hoewel, het heet wel de Kevelear Marathon maar het parcours lag eigenlijk een stuk buiten Kevelaer.
42 (en een beetje)
Het antwoord op de ultieme vraag over het Leven, het Universum, en Alles is… 42 (!!). Althans, volgens de schrijver Douglas Adams die met dit antwoord op de proppen kwam in het boek The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy.
