Met de beats van DJ Tiësto op het Flying Dutch Festival in de verte ging ik slapen. Nog steeds niet zeker of ik de volgende dag zou gaan starten bij de marathon in Hoorn. Deze marathon stond eigenlijk helemaal niet op het programma maar aangezien ik er eentje “achterstond”, kwam deze een paar dagen terug toch in beeld. Redelijk gerecupereerd van de marathon in Tilburg drie weken daarvoor, zou het toch wel weer moeten lukken. Maar dan wel in een rustiger tempo.
’s Morgensvroeg dan toch de knoop doorgehakt. Ik ga gewoon lopen. Nog wel een klein beetje huiverig voor het warme weer, maar de mindset was goed. Inschrijven ging lekker vlot, dus de laatste voorbereidingen konden beginnen.
Niemand, op de coach na, wist dat ik ging lopen. Ook wel een keertje fijn. Ik wist wel dat een aantal loopmaatjes de halve marathon gingen lopen. Alleen zij startten pas een uur later, dus die zou ik onderweg wel tegenkomen. Ware het niet dat ik ze voor de start toch al tegenkwam ;). Maar ja, de aanmoedigingen vooraf waren toch wel fijn.
Met minder dan honderd deelnemers op de marathon (op de kortere afstanden deden er véél meer mensen mee) is het een kleine marathon in het circuit. Dat is best jammer want het is allemaal prima geregeld voor de marathonlopers. Ja het parcours is vrij saai, aangezien je grotendeels op de dijk langs het IJsselmeer (waar zijn de trainingen op de Afsluitdijk al niet goed voor) loopt. Maar met rond de iedere vijf kilometer een verzorgingspost met water, fruit, sponzen en enthousiaste vrijwilligers is het toch fijn lopen daar.
Na de start liepen we een rondje van drie kilometer door het centrum van Hoorn. Daarna ging het over de dijk naar Oosterleek. Het was nog bewolkt en nagenoeg windstil, maar ik vond het wel erg benauwd. Bij iedere verzorgingspost dus even goed eten en drinken en een spons mee voor onderweg. Zo houd ik het voorlopig nog wel redelijk koel. Bij Oosterleek, op 15.5 kilometer, was het weer keren richting Hoorn. Na Wijdenes kwamen de halve marathonlopers mij tegemoet. Hier was ook hun keerpunt, dus het werd wat drukker op het parcours. Bij kilometer 29 vlak bij de finish in Hoorn moest ik weer rechtsaf voor nog een (kleiner) rondje van 13 kilometer.
Ik begon het toch wel zwaarder te krijgen en ook de zon begon steeds feller te schijnen. Het werd warmer en warmer. Nog een paar kilometer met een paar jongens uit Amsterdam meegelopen. Altijd leuk om onderweg even een praatje te maken. Samen met hun letterlijk vogels gekeken. Zo kwamen onder andere een paar scholeksters en een fazant voorbij. Bij de verzorgingspost heb ik hun toch laten gaan. Ik had vandaag geen haast, dus ik nam uitgebreid de tijd om de nodige brandstoffen tot mij in te nemen. Met wat wandel- en dribbelwerk ging het richting de finish. Op de foto dat genomen is vlak voor de finish zie je aan mijn ogen ook wel duidelijk dat het genoeg was voor vandaag. Overigens was de laatste kilometer wel een groot feest. Veel publiek langs de kant die je allemaal aanmoedigde. Echt top!
Verbazingwekkend vind ik wel dat ondanks de vermoeidheid op de laatste kilometers mijn lichaam snel herstelt. Nu, een paar dagen later, heb ik al weer de nodige kilometers gelopen zonder al te veel last. Over twee weken is Sneek aan de beurt. Doel is eigenlijk om nog een stukje langzamer en gewoon op het gemak deze marathon uit te lopen. Alleen Jeroen en Friesland is helaas niet vaak een goede combinatie. Reden genoeg om dit te doorbreken. In ieder geval heb ik al vijf marathons gelopen dit jaar en zit ik weer op schema voor de twaalf!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!