Wat is het toch heerlijk om in je eigen bedje te slapen in de nacht voor de marathon en dat de reisafstand nihil is. Het voordeel van zo’n thuiswedstrijd is dat je gewoon je eigen rituelen kunt volgen in de aanloop naar de marathon.
Na de laatste marathon in Ieper was het wel even genoeg. Het lichaam was vermoeid en de zin raakte een beetje weg. Mijn rug begon ook aardig vast te zitten. Maar dankzij Jeroen Bijman kon ik mijn rug de afgelopen week al weer een stuk soepeler bewegen. Ook de zin om te lopen kwam weer terug. Dus gewoon starten bij de Amsterdam marathon.
Dit keer niet gekozen voor de drukte bij de Sporthallen Zuid, maar gretig gebruik gemaakt van het aanbod van de maatjes van Running Matters om mij voor te bereiden in betrekkelijke rust op een woonboot vlakbij het Olympisch stadion.
Op het veld in het stadion heb ik ook flink wat bekenden kunnen begroeten. Zij hebben allemaal stuk voor stuk de marathon goed gelopen. De weersomstandigheden waren dan ook super.
Aangezien ik meedeed aan het Nederlandse Kampioenschap “mocht” ik in het eerste startvak starten. Daar sta je dan tussen al die toppers. Ik ken mijn plaats, dus ik ben achterin het startvak gaan staan. Maar binnen 12 seconden was ik toch al over de startlijn. Dat is in het verleden wel eens anders geweest.
Natuurlijk was het in het begin erg druk en ik had mij dan ook keurig gepositioneerd aan de rechterkant van de weg. Gelukkig kwam er na het Vondelpark wat meer ruimte. Onder het Rijksmuseum door was ook weer een feestje. Blijft een hoogtepunt.
Na wat lusjes door Amsterdam Zuid kwamen we bij de Amstel waar mijn supporters stonden om mij wat drinken aan te reiken. Ik liep nog lekker en liep voornamelijk op gevoel. Dus niet iedere keer op het horloge checken hoe snel ik liep. Ook voer er een stukje langs de Amstel een boot mee met een zanger aan boord. Hij zong op dat moment het liedje “Doe wat je wil” van Tino Martin. Dat was een mooi momentje met de lopers. Toch kreeg ik rond kilometer 27 wel een dip. Gelukkig wist ik dat meerdere supporters op kilometer 28 stonden, dus daar kon ik mooi naar toe lopen. Even rustig aan gedaan tot aan DJ Flyon bij kilometer 29. Met zijn muziek kwam de drive weer terug, zij het wel op een iets lager tempo.
Wel gaaf dat er naar mijn idee op meerdere plekken flink wat enthousiast publiek stond. Dat is in andere jaren wel eens minder geweest. Ook het enthousiasme van de vrijwilligers was top!
Bij de finish stond er 3 uur 45 op de klok. Prima, dus. Ik ben blij met het behaalde resultaat. Meer zit er op dit moment niet in. Maar wel nummer 10 van het jaar gelopen!
Nu, een dag later, heb ik al weer zin om te lopen. Maar eerst nog even wat uitrusten. Hoewel, over vier weken staat de marathon van de Ronde Venen op het programma. Gelukkig is deze marathon ook dichtbij huis.
Wordt vervolgd!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!